Intensywny czas

Miałam coś napisać, ale zrezygnowałam...  bzdura.

Wesołych Świąt!

Chyba jeszcze nigdy

nie byłam tak obok, jakbym była obserwatorem całej sytuacji.
Momentami.
Dziwne uczucie.
Głupie.
I bez sensu zupełnie.
Tak wygląda obojętność.

Do złudzenia

zaczyna przypominać tamtą historię sprzed lat.
Nie przeżywam. Zobojętniałam.
W zasadzie to chyba mi już wszystko jedno.

Dziś wiem

że miłość nie musi oznaczać bycia razem.

Nie żyję.
Takie mam wrażenie.
Wiem, czego mi potrzeba.
Zaplanowałam to na weekend.
Rano tylko zaliczę fryzjera, a potem.... wielkie sprzątanie, wiosenne porządki, generalna czystka.
Dom po zimie wymaga pracy. Dużo pracy.
A mi tego potrzeba.
Żeby zająć głowę.
Kurz. Pewnie jakaś pajęczyna. Liście na schodach i na tarasie.
W nagrodę wieczór przed kominkiem :-)
Tylko las i cisza (no prawie).
Zostałabym tam już na stałe.
Może kiedyś...

wcale nie chcę

tak żyć...