🎃🎃🎃

Z niecierpliwością

czekam na dostawę kominka.
Sezon na kocyk i ciepełko właśnie się zaczął.
A w niedalekiej perspektywie weekend bez dziecka...
Zaraz Halloween

🎃🎃🎃🎃
Potem można już zacząć myśleć o świątecznych jarnarkach.
Może w tym roku gdzieś alej się wybierzemy...? Fajnie by było.

🎄🌲🎄🌲

Spotkanie po latach

Za tydzień.
Z moją licealną klasą. I znajomymi z równoległych.
Blisko 30 lat po maturze.
Widzieliśmy się chyba z 15 lat temu. Oczywiście z kilkoma osobami mam prawie stały kontakt, bo Londyn, wakacje we Wladku, poza tym FB.
Generalnie miała być babska kawa, a wyszło konkretne spotkanie. I plany na rocznicę matury w maju :-)
Można się zacząć bać, bo towarzystwo mocno rozrywkowe od zawsze.... naszej imprezy po zdanej maturze to raczej wolimy nie pamiętać... bawiło się chyba pół osiedla, a reszta dzielnicy nas słyszała ;-).
Dobrze, że nie miałam tam wtedy żadnych zawirowań uczuciowych, bo to nigdy nic nie wiadomo, ludziom na "starość" odbija i robią głupoty.
A "odgrzewane kotlety" generalnie zdrowe nie są i szkodzą... choć na szczęście nie zawsze i nie wszystkie... ;-) ♡♡♡

W plenerze

Kilkanaście kilometrów na nogach pozwoliło pozbierać myśli.
Ogarnąć  kilka rzeczy w głowie.
Jej.
I mnie.

Czuć się jak...

... przedmiot.
Niefajnie!

Bardzo lubię

poranki nad kubkiem gorącej kawy ☕

Deja vu

Jak ognia unikamy trudnych spraw i tematów...

Home inspiration

Tylko czekać na jesienne i zimowe wieczory...

Od zawsze

wiedziałam, że macierzyństwo nie jest dla mnie.
I o ile ciąża, mimo ogólnej sytuacji, to był okres  prawie jak z magazynu o celebrytach, tak z upływem czasu jest coraz gorzej.
Wiem, wiem... nie wypada tak mówić, myśleć nawet.
G...no prawda!

Jak raz

nabałaganisz sobie w życiu prawdopodobnie zostanie tak już do końca...

Kiedy

w każdy gest, słowo, spojrzenie czy dotyk wkłada się uczucie to musi być dobrze... ♡♡♡

Do przemyślenia

Podwyżka z trzema zerami paradoksalnie tylko komplikuje i tak trudną sytuację.
I podjęcie ostatecznej decyzji.
Może inaczej - wpływa na termin jej podjęcia.
Pieniądze są potrzebne, niestety dają szczęście (na moment krótszy lub dłuższy) i pomagają spełniać marzenia. Nie wszystkie oczywiście, za to nie tylko swoje własne.
Tylko czasem człowiek stoi już pod ścianą i żadne pieniądze nic nie zmienią. Te osiągalne realnie oczywiście. Bo zawsze istnieje suma, która jest w stanie załatwić wszystko. No może prawie, z nielicznymi wyjątkami.
No więc nie jest wesoło.
Z jednej strony wizja teoretycznie szybszej możliwości ewakuacji  gdzieś w spokojne miejsce, a z drugiej "Nie mam siły, chęci, chcę uciekać teraz, zaraz, natychmiast, mam dość i ani chwili dłużej".
I znów stanąłem w rozkroku i za cholerę nie wiem, co robić?