Za tydzień

idziemy na pierwsze zajęcia z baletu. Wczoraj dostałam wiadomość, że zwolniło się miejsce w grupie wiekowej Laury.
A więc zaczynamy pracę nad prostą postawą i pięknym chodem, bo do tej pory moje "prostuj nogi w kolanach jak idziesz" nie przynosi żadnych efektów. Złe nawyki wchodzą w krew, a za kilkanaście lat będzie miała do mnie pretensje, że nie umie ładnie chodzić w szpilkach ;-)
Co prawda mi to przyszło zupełnie naturalnie - po prostu kiedyś tam założyłam buty na obcasach i od tamtej pory żadne centymetry mnie nie przerażają, raczej kieruję się zdrowym rozsądkiem, który kończy się gdzieś ok. 10 cm.
Nie każdy jednak ma tak dobrze. Laura niestety będzie musiała trochę popracować, ale ponieważ to dziewczyna to nie ma innej opcji - nie mogę jej odpuścić.
Tak że mamy balet, od 12 XI zaczynamy zajęcia rehabilitacyjne w poradni ortopedycznej, a do tego jeszcze gimnastyka korekcyjna i ogólnorozwojowe zajęcia ruchowe w przedszkolu. Trochę tego jest. Przydałby się jeszcze basen, ale to może bardziej wiosną.

A poza tym zapowiada się dość intensywny tydzień. Mam tyle rzeczy do załatwienia, do ogarnięcia, że nie bardzo wiem jak się wyrobię i jak pogodzić to z pracą, którą (nie ma co ukrywać) ostatnio z lekka traktowałam po macoszemu. A jeszcze ten ciągnący się remont balkonów, przez który nie mogę doprowadzić mieszkania do ładu, usiąść w końcu spokojnie, nadrobić zaległości filmowe, spotkać się z kimś, pogadać w spokoju... powoli wrócić do małej równowagi.
OK, a teraz kubek kawy z mlekiem, różana świeczka na parapecie i trzeba jakoś przebrnąć przez ten stos papierów...to powodzenia ;-)