Pisząc to poniżej....

wcale nie miałam na myśli seksu, ale... skoro już przy tym jestem, to myślę, że akurat w temacie seksu nic sobie obiecywać nie powinnam.
A już "amen" przez gardło raczej mi nie przejdzie.
Brakuje, brakuje jak cholera.
Do tego stopnia, że przez myśl mi przemknęło, aby wystukać na klawiaturze telefonu numer tego, który nazywał mnie "bella". Mam, nie wykasowałam. Można uznać, że mi odwala.
Jednak coś mnie powstrzymuje.
Choć sama na to wpadłam, i dostałam dobrą radę, od osoby bardzo życzliwej: znajdź sobie faceta tylko do łóżka, pomoże,  przynajmniej na jakiś czas, to raczej jednak nie.
Jakiś czas temu, dość dawno, kiedy.... no właśnie, kiedy co?... nabrałam przekonania, że seks bez uczucia nie ma sensu, nie jest fajny i rodzi (we mnie) frustrację.
Wtedy myślałam o uczuciu poważnym, prawdziwym, wzajemnym...
Tak czułam, bo myślałam, że dogoniłam własne marzenia...
I mimo, że życie brutalnie ściągnęło mnie na ziemię zdania nie zmieniłam.
Dziś, na potrzeby obecnej sytuacji, może wystarczyłoby "niewielkie zaangażowanie emocjonalne", ale i to wydaje mi się zbyt niebezpieczne, inna sprawa czy w ogóle osiągalne?? A poza tym "tylko do łóżka" mi się z tym kłóci.
Chyba zbyt dużo wiem w tym temacie - zarówno seksu jak i poszukiwań - żeby świadomie pakować się w kłopoty n-ty raz.